من کچلم تو مودار
بیشتر از هر مردِ موداری، شانه می زنم؛
سربلندیم از اعتماد به نفس نیست، نگرانم کسی کفِ کله ی بی مویم را ببیند؛ خوشبختانه تاسیِ من از نوع "کف کله" ای است و تا کسی از بالا نگاه نکند، آبرویم به جاست.
یک زمانی، خیلی تقلا می کردم موهای ریخته، دوباره سبز شوند ولی الان نگرانم همین چند تارِ مو هم که بریزد چه کنم.
دیگران به رویم نمی آورند ولی همه می دانیم که من یک "کچل" خواهم بود، زمانی نه چندان دور!
حالا حکایت نظام ج.ا شده عین کله ی من!
پ.ن: به نظر شما معادل سازیش چه می شود؟